11:42
На Точак
Напишавме реакција на Facebook по повод реконструкцијата на дел од коловозот од бул.Партизански одреди и нејзиното претставување како нови стандарди.
Бидејќи забелешките важат за било кој булевар, не само за Партизански одреди, ја споделуваме реакцијата и во блог-постот во продолжение.
Бидејќи забелешките важат за било кој булевар, не само за Партизански одреди, ја споделуваме реакцијата и во блог-постот во продолжение.
---------------------
Според нас промената на асфалт не смее да се смета ни за реконструкција доколку сообраќајното решение не се унапредува, а камоли пак за нов стандард. Тоа едноставно спаѓа во одржување на постојната состојба.
Секое посериозно реновирање бидејќи се прави ретко и чини многу пари треба да се искористи да се подобри и решението.
Овие забелешки ги комуницираме и со Град Скопје, но би сакале да биде запозната и јавноста.
Новите стандарди кои ги очекуваме при реконструкција на скопските булевари се:
-стеснување на коловозните ленти од 3.5m, чија што широчина одговара на проектна брзина од 90 km/h, на ленти широки 3m, широчина која одговара на проектна брзина од 50 km/h, со цел поголема безбедност во сообраќајот и подобра распределба на уличниот простор. Замислете да добиеме пошироки тротоари, велосипедски ленти или зелени зони по текот на сите улици во градот со ваков гест.
-воведување на специјални автобуски ленти со цел зголемување на брзината на јавниот превоз во скопскиот метеж. Ефикасноста на јавниот превоз не смее да биде жртва на културата “секој сам во кола“
-подобрување на условите за возење велосипед и пешачење. На овој потег асфалтот на коловозот не беше добар, но беше во многу подобра состојба од пешачките патеки кои се распаднати. (видливо на фотографијата долу) Мора да дадеме предност на пешачењето и возењето велосипед при реконструкциите ако сакаме тие да растат.
-воведување на специјални автобуски ленти со цел зголемување на брзината на јавниот превоз во скопскиот метеж. Ефикасноста на јавниот превоз не смее да биде жртва на културата “секој сам во кола“
-подобрување на условите за возење велосипед и пешачење. На овој потег асфалтот на коловозот не беше добар, но беше во многу подобра состојба од пешачките патеки кои се распаднати. (видливо на фотографијата долу) Мора да дадеме предност на пешачењето и возењето велосипед при реконструкциите ако сакаме тие да растат.
-забрана за паркирање на возила во пешачката зона и во уништените зелени површини, како и обновување на зелените површини во таа зона. На овој потег тие се целосно уништени од нелегалното паркирање и занемарени од надлежните. Нема зелен простор покрај Порта Влае, само земја и прашина окупирани од автомобили. (видливо на фотографијата горе). За разлика од зеленилото во пешачката зона, зеленилото кое ги двои насоките на булеварот (на средина) е редовно одржувано. Иронично, тоа е само видливо од автомобили, а не може никој да ужива во него, за разлика од она покрај пешачките патеки.
-заобиколување на автобуските постојки од велосипедските патеки наместо велосипедистите да минуваат низ патниците (иако ова не е нов стандард, туку воспоставен со отпочнувањето на проектот Скопје велоград, но подзаборавен и ставен во втор план)
-правење на пристапни пешачки острови од и кон коловозот наместо досегашните високи рабници. Рабниците треба да се на ниво нула и со постепен наклон не поголем од 8,33%. Асфалтот за автомобилите се промени, но пристапноста за луѓето кои преминуваат улица остана лоша, по старо. (видливо на фотографијата долу)
-заобиколување на автобуските постојки од велосипедските патеки наместо велосипедистите да минуваат низ патниците (иако ова не е нов стандард, туку воспоставен со отпочнувањето на проектот Скопје велоград, но подзаборавен и ставен во втор план)
-правење на пристапни пешачки острови од и кон коловозот наместо досегашните високи рабници. Рабниците треба да се на ниво нула и со постепен наклон не поголем од 8,33%. Асфалтот за автомобилите се промени, но пристапноста за луѓето кои преминуваат улица остана лоша, по старо. (видливо на фотографијата долу)
-заштита со заштитни острови на пешаците кои чекаат на сред булевар на отворен небезбеден простор (на овој потег, на крстосницата со ул. Ангел Динев)
-воведување на што повеќе пешачки премини на локации од интерес за граѓаните со цел поттикнување на пешачењето и со цел демотивирање на нелегално преминување и поголема безбедност. (на овој потег, враќање на пешачкиот премин кој беше избришан со изградбата на неупотребливиот мост Влајко).
-употреба на термопластична наместо обична боја на коловозот која ќе трае неколку години, наместо неколку месеци.
-усогласување на сите претпријатија кои имаат во своја надлежност некакви надземни и подземни инфраструктури со цел избегнување на двојни и тројни раскопувања во краток временски период. Користење на современи методи на мапирање за подобра визуелна прегледност од страна на граѓаните и од страна на сите останати претпријатија.
-И за крај: споделување на фотографии како изгледа просторот и од позиција на човек, а не само од позиција на возило. Како е да се пешачи на тротоарот, дали е вака широк, рамен и прооден без пречки како автомобилските писти? Како изгледа просторот од позиција на велосипедист кога минува низ автобуските постојки, од позиција на човек во инвалидска количка кога ги искачува високите рабници?
Убаво што се одржува асфалтот, но со севкупниот ваков пристап само се продолжуваат старите автоцентрични практики, не само во проектна смисла, туку и во начин на презентирање на проектите.
Ако продолжуваме да градиме град за автомобили, место за луѓе, тоа воопшто не се нови стандарди, туку само продолжување на старите.
Се надеваме дека во Скопје во скора иднина ќе видиме нови стандарди во вистинска смисла на зборот.
